Ο ‘πρύτανης’ του σουβλακιού, όπως ονομάζουν οι Νεοσμυρνιώτες
τον Λευτέρη, μετακόμισε εδώ και λίγο καιρό στην.....
Αργυρούπολη. Προσφέροντας το ίδιο και απαράλλαχτο σουβλάκι, όπως όταν το ξεκίνησε ο παππούς Λευτέρης το 1953.
Εκεί δηλαδή που θα νοιώσεις ότι επιστρέφεις με κάθε λαίμαργη μπουκιά.
Αργυρούπολη. Προσφέροντας το ίδιο και απαράλλαχτο σουβλάκι, όπως όταν το ξεκίνησε ο παππούς Λευτέρης το 1953.
Εκεί δηλαδή που θα νοιώσεις ότι επιστρέφεις με κάθε λαίμαργη μπουκιά.

Όλα ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 50 όταν ένας
Αρμένης, βλέποντας πόσο δουλευταράς ήταν ο 30χρονος Λευτέρης (ορφανός
από τα 7 και στη βιοπάλη από τα 15), γύρισε και του είπε ‘ Παλικάρι, θα
σου δείξω ένα προϊόν με το οποίο θα θρέψεις τη φαμίλια σου’.
Και, κάπως έτσι, του έδειξε πως να φτιάχνει σουβλάκι. Εκείνος, πολυμήχανος και εφευρετικός, πήρε στην αρχή το παιδικό καροτσάκι του τότε 3χρονου γιου του, έβαλε μέσα σε ένα κουβούκλιο μια παγοκολόνα για να διατηρεί το κρέας, τη ντομάτα και το κρεμύδι, έβαλε από πάνω μια ψησταριά που είχε φτιάξει ο ίδιος και βγήκε να πουλήσει στην κεντρική πλατεία της Νέας Σμύρνης.
Τρία χρόνια αργότερα το σουβλάκι του ήταν τόσο δημοφιλές που κατάφερε να ανοίξει το δικό του -ιστορικό πλέον- μαγαζί στην Ομήρου.
Κερδίζοντας, με την πάροδο του χρόνου, το προσωνύμιο ο ‘πρύτανης’ του σουβλακιού.

Και, κάπως έτσι, του έδειξε πως να φτιάχνει σουβλάκι. Εκείνος, πολυμήχανος και εφευρετικός, πήρε στην αρχή το παιδικό καροτσάκι του τότε 3χρονου γιου του, έβαλε μέσα σε ένα κουβούκλιο μια παγοκολόνα για να διατηρεί το κρέας, τη ντομάτα και το κρεμύδι, έβαλε από πάνω μια ψησταριά που είχε φτιάξει ο ίδιος και βγήκε να πουλήσει στην κεντρική πλατεία της Νέας Σμύρνης.
Τρία χρόνια αργότερα το σουβλάκι του ήταν τόσο δημοφιλές που κατάφερε να ανοίξει το δικό του -ιστορικό πλέον- μαγαζί στην Ομήρου.
Κερδίζοντας, με την πάροδο του χρόνου, το προσωνύμιο ο ‘πρύτανης’ του σουβλακιού.

TO ΠΙΟ OLD SCHOOL ΣΟΥΒΛΑΚΙ ΤΩΝ ΝΟΤΙΩΝ ΠΡΟΑΣΤΙΩΝ
60 χρόνια μετά ο Λευτέρης παραμένει μια βαθιά οικογενειακή επιχείρηση, στην οποία δουλεύουν οι δυο γιοι του Λευτέρη και τα παιδιά τους και οι οποίοι έχουν φροντίσει να διατηρήσουν το -εξαιρετικό προιόν τους- ίδιο και απαράλλακτο.
'Χωρίς ίχνος υπερβολής και εγωϊσμού, έχουμε την καλύτερη
πίτα σε όλη την Ελλάδα.
Γιατί η πίτα, φρέσκια, αλάδωτη και ψημένη στα κάρβουνα,
είναι που κάνει τη διαφορά.
Επιπλέον η ψησταριά μας είναι ειδική πατέντα του παππού και ψήνει με
κάρβουνο σε ιδανική θερμοκρασία το κρέας και την πίτα’ μου λέει ο
Κώστας, ένας από τους δυο γιους του ιδρυτή.Εξηγώντας μου ταυτόχρονα ότι ‘Αυτός, η πίτα, είναι ο λόγος που δεν βάζουμε μέσα στο σουβλάκι τζατζίκι ή οτιδήποτε υγρό (σ.σ. αν και στο μαγαζί υπάρχει και χειροποίητο τζατζίκι και χειροποίητη τυροκαυτερή).
Βλέπεις τα περισσότερα μαγαζιά λαδώνουν τις πίτες ώστε να τους δώσουν παραπάνω ελαστικότητα και να μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν την επόμενη μέρα.
Εννοείται επίσης ότι εδώ δεν πρόκειται να βρεις ούτε κατά διάνοια ντονέρ ή γύρο.
‘Θα σου πω αυτό που θυμάμαι ότι είπε ο παππούς μου σε ένα
παλιό πελάτη που τον ρώτησε γιατί δεν βάζει ντονέρ.
Η απαντησή του ήταν απλή, καθαρή και τίμια.
Ότι ‘Δεν βάζω
γιατί εδώ τρώνε τα εγγόνια μου’.
Μια ατάκα που έρχεται να μας περάσει στο επόμενο μεγάλο θέμα, αυτή της ποιότητας του κρέατος. Η οποία και είναι εξαιρετική.
Η αλήθεια είναι ότι, παρότι μεγάλωσα στην Καλλιθέα και συχνά έβγαινα στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, μέχρι τώρα δεν είχα φάει ποτέ στο Λευτέρη.
Από την πρώτη φορά που πήρα έχουν περάσει 10 μέρες.



πηγη nou-pou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση όπως είστε κόσμιοι στον σχολιασμό.
Σχόλια με ύβρεις με ακατάλληλο περιεχόμενο θα διαγράφονται.
Τα σχόλια στο blog συνεισφέρουν στο διάλογο και η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τον σχολιαστή.